صنایع دستی یکی از مهمترین محصولات جوامع بشری است که نشان دهنده الگوهای فرهنگ، هنر، عرف، سنت و رویدادهایی است که مشخصه یک جامعه است.
در این زمینه می توان محصولات صنایع دستی و فرش 9 متری حوض نقره را به عنوان میراث فرهنگی در نظر گرفت.
در بسیاری از کشورها، برخی از جنبه های مهم و منحصر به فرد میراث فرهنگی در صنایع دستی حفظ شده است. اصطلاح «صنایع دستی» برای اشاره به «مصنوعات صنایع دستی» به کار می رود که با سبک زندگی و ساختارهای اجتماعی و فرهنگی هر جامعه در زمان و مکان معین مرتبط است.
از نظر فنی، سنت‌های صنایع دستی نسخه‌های محلی الگوهای ذاتی، مانند میراث فرهنگی و دانش تجویزی هستند، صنایع دستی اطلاعات مهمی را در مورد سنت و میراث فرهنگی موجود در آثار هنری و انواع مختلف رفتارها و سنت های دیگر نشان می دهد.
صنایع دستی فرمول بندی های بومی سازی شده میراث فرهنگی هستند که از طریق رسانه های مختلف و بازیگران مختلف از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند.
بنابراین، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) صنایع دستی را به عنوان اشکال ناملموس میراث فرهنگی ثبت کرد.
بر اساس دیدگاه ملی، مراکز بهداشتی ایران متضمن ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ملی هستند.
این صنایع دستی ارزشمند به لحاظ اهمیت فرهنگی، محصول عمده هنری و فرهنگی ایران است، علاوه بر این، تنوع غنی از HC های ایرانی گواهی بر فرهنگ ها و سنت های متفاوتی است که در کشور وجود دارد.
بنابراین، HC ها نه تنها محصولات تجاری هستند، بلکه نماد میراث فرهنگی، هنری، تاریخی و اجتماعی غنی ایران نیز هستند .
HCهای ایرانی در دو دسته عمده روستایی و عشایری تولید می شوند.
مشخص است که اقلیم، چشم‌انداز، فرهنگ، سنت و لباس‌های هر منطقه در طرح‌ها و نقش‌هایی که بر روی HC ها ظاهر می‌شود، نشان داده می‌شود.
بنابراین فرش و نقش و نگارهای آن را می توان نمادی از پیشینه فرهنگی جامعه ای دانست که آن فرش ها در آن ساخته شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.