سیال هیدرولیک را می توان با استفاده از لوله ها، لوله ها و شیلنگ ها بین قطعات عبور داد.
اما شیلنگ هیدرولیک رانا یکی از مهم ترین اجزای سیستم هیدرولیک است که با ارائه انعطاف پذیری و ایمنی، اندازه سیستم شما را کاهش می دهد.
آیا می توان یک سیستم هیدرولیک را تنها با استفاده از لوله/لوله طراحی کرد؟ بله همینطور است.
اما، این سیستم محدودیت های زیادی خواهد داشت.
از آنجایی که لوله ها و لوله ها چندان انعطاف پذیر نیستند و اگر سیستمی نیاز به ساخت داشته باشد، اتصالات بیشتری خواهد داشت و اندازه سیستم نیز افزایش می یابد.
همراه با افزایش کانکتورها، احتمال نشتی نیز افزایش می یابد و تعمیر و نگهداری پیچیده می شود.
لوله، آرماتور و پوشش بخش های اصلی هر شیلنگ هیدرولیک هستند.
لوله داخلی به سیال نزدیک تر خواهد بود و تقویت کننده و پوشش به عنوان محافظی عمل می کند که از لوله محافظت می کند.
این در مورد ساختار شیلنگ است.
اتصال این شیلنگ ها به یکدیگر و یا اتصال آن به سایر قطعات آسان نیست.
هنگامی که کاربر به سادگی شیلنگ ها را وصل می کند، می تواند باعث نشتی شود.
برای جلوگیری از این امر، تکنسین ها/مهندسان از اتصالاتی استفاده می کنند که معمولاً با فلز ساخته می شوند.
اتصالات دارای یک سوکت است که پوشش بیرونی شلنگ را می پوشاند و یک ساقه که به داخل لوله داخلی وارد می شود.
روش اتصال موثر اتصالات در دو انتهای شیلنگ و سپس اتصال آن به اجزای سیستم هیدرولیک برای انتقال مناسب سیال هیدرولیک تحت فشار، مونتاژ شیلنگ هیدرولیک نامیده می شود.
برای مونتاژ شیلنگ هیدرولیک، مهمترین مرحله انتخاب شیلنگ مناسب و اتصالات مورد نیاز برای کاربرد است.
حال، بیایید عوامل دیگری را که باید برای مونتاژ شیلنگ موثر در نظر گرفته شوند، مورد بحث قرار دهیم.
سایز شلنگ: شیلنگ های هیدرولیک در اندازه های مختلف از تولید کنندگان مختلف موجود می باشد.
این وظیفه تکنسین/مهندس است که نیازهای شلنگ را تجزیه و تحلیل کند و شیلنگ مناسب را انتخاب کند.
قطر داخلی عامل کلیدی در نظر گرفته شده برای انتخاب شیلنگ است.
شیلنگ هایی با قطر بیشتر و قطر کمتر بر عملکرد سیستم تاثیر می گذارند.
یعنی اگر شلنگی با قطر بیشتر انتخاب شود، فشار سیال را کاهش می دهد.
به طور مشابه، شیلنگ های با قطر کمتر جریان سیال را کاهش می دهند.
هر دوی این اطلاعات را می توان با استفاده از قانون پاسکال اثبات کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.