درختان خرما در برابر شرایط آب و هوایی سخت بسیار مقاوم هستند و می توانند طیف وسیعی از دماها (از -6 درجه سانتیگراد تا 50 درجه سانتیگراد) را تحمل کنند.
آنها همچنین به شوری آب و خاک مقاوم هستند و مناسب ترین منطقه برای رشد آنها در مناطق خشک با آب و هوای گرم و خشک و بارندگی محدود است.
کل تولید میوه خرما هلیله در سطح جهان در سال 2017 بیش از 7.5 میلیون تن بوده است.
پنج کشور 54 درصد از کل تولید جهانی میوه خرما در سطح جهان را شامل می شوند: مصر (1.08 میلیون تن)، ایران (0.95 میلیون تن)، عربستان سعودی (1.08 میلیون تن)، عراق (1.08 میلیون تن) و امارات متحده عربی (امارات متحده عربی، 1.08 میلیون تن) به ترتیب.
کشت خرما در امارات متحده عربی در دو دهه اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است و بیش از 250 گونه در مناطق مختلف کشور، به ویژه در العین و ابوظبی کشت می شود.
رشد میوه خرما در امارات متحده عربی به موازات میزان مصرف بالای آن است، با مصرف سرانه روزانه 10 گرم تا 200 گرم تنها در ابوظبی.
در سطح جهانی، چندین هزار رقم خرما شناخته شده با اهمیت تجاری وجود دارد.
اکثر ارقام برتر به طور گسترده در سراسر جهان رشد می کنند و شامل چهار رقم تجاری مهم زیر است: دگلت نور، زاهدی، خضراوی و حلاوی.
دگلت نور به دلیل اندازه میوه بزرگ، رنگ روشن، طعم لطیف و ماندگاری قابل توجه در زمان نگهداری، محبوب ترین رقم است و بیشترین میزان کشت را دارد.
خرماها از نظر بافت میوه به سه گروه نرم (برهی، حلاوی، خدراوی و مجهول)، نیمه خشک (مانند دیری، دگلت نور و زاهدی) و خشک (مثل ثوری) تقسیم می شوند.
بافت خرما تا حد زیادی به میزان متیلاسیون پکتین بستگی دارد زیرا هر چه مقدار متیلاسیون کمتر باشد خرما نرم تر می شود.
خرمای تامر نرم ترین (با 39٪ متیلاسیون) است در حالی که خرمای کیمری سخت ترین (با 72٪ متیلاسیون) است.
همچنین انتظار می رود که میزان رطوبت و فیبر در تعیین نرم، نیمه خشک یا خشک بودن خرما نقش داشته باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.